زنده یاد ملک الشعرا بهار

مردمان را هوس بسی به سر است

هوس من بدین دو مختصر است

گه نشینم به باغ ، بر لب آب

گه به گل بنگرم ، گهی به کتاب

شاخ گُل ساغر شراب من است

یار من دفتر و کتاب من است