عبدالحسین جلالیان

برفت  شور  جوانی  و هر  چه بود گذشت                نه شهوتی ، نه شکاری که شیر پیر شدیم

تمام   هستی   ما   خرج   گلعذاران   شد                چه  خوش  معامله  کردیم  تا  فقیر  شدیم

کنون که گوشه نشینی ز روی اجبار است                نشان  دهیم   که  ما   تربیت  پذیر  شدیم

ضمیر   باطن   ما   میل   شیطنت    دارد                 گناه   نیست   اگر   تابع    ضمیر   شدیم

خدای داند و از مردمان چه  پنهان است                  که  ما  ز  روز ازل  بهر  دل  اجیر شدیم

پس از وداع  جوانی  دوباره  ما  را بین                  که  در  کمند  کمان ابروئی  اسیر  شدیم

.