شیخ اجل سعدی

    زین تنگنای خلوتم  خاطر  به صحرا می‌کشد                   کز بوستان باد سحر خوش می‌دهد پیغام  را

    غافل مباش ار عاقلی دریاب اگر صاحب دلی                   باشد  که  نتوان  یافتن  دیگر  چنین  ایام را

    جایی که سرو بوستان با پای چوبین می‌چمد                   ما نیز در رقص آوریم آن سرو سیم اندام را