حضرت حافظ

       حسب حالي ننوشتي و شد ايامي چند         محرمي کو که فرستم به تو پيغامي چند

                ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید          هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند    

            قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست          بوسه‌ای چند برآمیز به دشنامی چند

      عیب می جمله چو گفتی هنرش نیز بگو         نفی حکمت مکن از بهر دل عامی چند

پير ميخانه چه خوش گفت به دردي کش خويش    که مگو حال دل سوخته با خامي چند