بهترین شعرهایی که خوانده ام

                                   شعری فکاهی با لهجه یزدی

اِمشو  اِگه  بیایه  نَباد  بِلَّنِش  بِره          تا بلکه بِلِّه دَسَّه توی هُوَّنش بره

یکتا قواره پِرهَنِ تنگ و ترش دارم         سوغاتیه خدا کنه که وَر تَنِش بره

یعنی:

امشب اگر بیاد نباید بزارم بره تا بلکه بزاره دسته توی هاونش بره

یه پیرهن تنگ براش سوغاتی گرفتم خدا کنه اندازش باشه!