شیخ اجل سعدی

امشب مگر به وقت نمی‌خواند این خروس          عشاق بس نکرده هنوز از کنار و بوس

 پستان    یار    در    خم    گیسوی    تابدار           چون  گوی  عاج در  خم چوگان آبنوس

یک شب که دوست  فتنه خفتست    زینهار          بیدار باش  تا  نرود  عمر   بر  فسوس

تا  نشنوی   ز   مسجد    آدینه   بانگ  صبح           یا  از   در   سرای   اتابک  غریو  کوس

لب  بر  لبی  چو  چشم  خروس  ابلهی بود           برداشتن    بگفته     بیهوده   خروس