فاضل نظری

راز این داغ نه در سجدة طولانی ماست

بوسة اوست که چون مهر به پیشانی ماست

شادمانیم که در سنگدلی چون دیوار

باز هم پنجره‌ای در دل سیمانی ماست

موج با تجربة صخره به دریا برگشت

کمترین فایدة عشق پشیمانی ماست

خانه‌ای بر سر خود ریخته‌ایم اما عشق

همچنان منتظر لحظة ویرانی ماست

باد، پیغام رسان من و او خواهد ماند

گرچه خود بی‌خبر از بوسة پنهانی ماست