بهترین شعرهایی که خوانده ام

طوفان! مرا ز ریشه بکن ٬ ناپدید کن  

 بامن هر آن چه از در خشمت رسید ٬کن              

خصمانه درنورد تمامیت مرا 

 در نقشه ی زمان و مکان ،ناپدید کن                      

از من بگیر آن چه مرا شکل می دهد 

 سلول های نام مرا نا امید کن

قربانی تو حاضر و این تیغ و این گلو 

با ابروی هلالی ات اعلام عید کن